نادیده گرفتن

دوست نداشتم انقد بد باشم که با آدما مثل خودشون رفتار کنم اما امروز بعد از هشت ماه سرکار اومدن قطعا و یقینا به این نتیجه رسیدم که باید با اون همکار عوضی م مثل خودش برخورد می کردم. بدون اینکه بهش نگاه کنم و به سلامش جواب بدم سوار آسانسور شدم و رو به رییسم ایستادم  انگار نه انگار که وجود خارجی داره. البته خب بهتره که آدم تو ذهنش اون آدمو نبینه تا اینکه بخواد از نظر فیزیکی نادیده ش بگیره. شاید بتونم رو اون بخشش هم کار کنم . شاید لازم نباشه آدم انقدر بد بشه ولی به هرحال گاهی تنها راه چاره ست.